Het dagelijkse afleggen. Alles achterlaten. Loskomen van moeten. Geborgen zijn. Gewiegd worden in het niets. In afwachting van het baren van wonder.
In deze intieme rite laten we ons omhullen door het duister. Zachtjes wiegend wachten we, lossen we op, vallen we uiteen. Op het ritme van onze ademhaling maken we een bedding waar het nieuwe kan kiemen en groeien, en bereiden we ons voor om te ontpoppen en het licht in te stappen. Sopraan Lieselot De Wilde gidst ons doorheen deze reis.
Praktisch
Kleed je warm. De kerk is onverwarmd, voorzie je dus op buitentemperaturen. Geen zangervaring vereist.