‘Ik kan me muziek niet inbeelden zonder improvisatie’, aldus luitist Bor Zuljan. Dat jazz en improvisatie één zijn, wisten we al, maar ook in renaissancemuziek was improvisatie alomtegenwoordig. Vooral de luit sprak aan het einde van de 15de en begin 16de eeuw enorm tot de verbeelding omwille van zijn betoverende klank. Het mag dus niet verwonderen dat luitspelers als Joan Ambrosio Dalza en vooral cantori al liuto als Bartolomeo Tromboncino gretig gevraagd werden aan Europa’s bekendste hoven. Niet alleen waren ze de eerste componisten van luitmuziek, ze waren bovenal uitzonderlijke luitisten die excelleerden in improvisatorische genres als het ricercar (letterlijk ‘onderzoeken/proberen’) en de fantasia. De gelauwerde Bor Zuljan treedt in hun voetsporen en laat horen hoe vrijheid klinkt in dit bijna geheel geïmproviseerde programma.