Ahilan Ratnamohan is een taalenthousiast die doorgaans minstens twee talen tegelijk aan het leren is. Hoewel het Nederlands hem voortdurend omringt, liet hij net die taal lang aan de kant liggen. Tijdens zijn eerste jaren in België verzamelde hij een lijst van 840 Nederlandse woorden die hij nog niet kende. Woorden die hij tegenkwam in boeken, artikels en brochures die circuleerden in de kunstensector. De lijst sluimerde lang in Ahilans achterhoofd, tot hij op een dag in 2020 de drang voelde om zich weer op het Nederlands te storten.

In Alle woorden die ik nog niet kende, probeert Ahilan om alle 840 woorden van zijn lijst te gebruiken in een monoloog. Tijdens die oefening dienen er zich verschillende vragen rond taal aan; letterlijke, maar ook op maatschappelijk en politiek niveau. Waarom wil hij zijn Nederlands net op dit moment verbeteren? Wat betekent het om een woord van Thierry Baudet te erven? Is het wel echt een compliment als iemand je feliciteert met je Nederlands? Zal deze monoloog überhaupt begrijpelijk zijn voor Ahilans ‘medemigranten’?