Als reactie op het impressionisme met haar vage figuren komt
de Art Nouveau op, duidelijk geïnspireerd op de natuur, haar
organische concrete lijnen, en ook, de japanse kunst.
De stijl heeft maar een korte opflakkering gekend, en is
misschien daarom voor ons een soort onmogelijke droom waar
het zo gezellig vertoeven is.

Gabriel Fauré was één van de eersten in Frankrijk die buiten de
regels van de harmonie trad om zijn kleurenpalet breder te
maken, maar staat nog met een voet in de romantiek. De
franco-belgische generatie van zijn leerlingen, zoals Debussy en
Ravel, die zichzelf nooit impressionist hebben genoemd –
breidt de harmonische mogelijkheden nog meer uit en
keert terug naar natuur, concrete verhalen, japanse (en joodse)
kunst, met lange organische melodiëen. Laten we ons een mooi
hotel van Victor Horta inbeelden, waar we de nieuwe muziek
van vrienden spelen en beluisteren rond een warm haardvuur.

Au Matin - Marcel Tournier (1879 - 1951)
Harp solo

Valse - Joseph Jongen (1873-1953)
Sonate voor cello en piano - Claude Debussy (1862-1918)
Au pied de mon lit (uit Clairières dans le ciel) - Lili Boulanger
(1893-1918)
Kaddish - Maurice Ravel (1875-1937)

Contemplation - H. Renié (1875-1956)
Harp solo

Danse Lente – Joseph Jongen (1873-1953)
Andante Religioso - Henriette Renié (1875-1956)
Elegie – Gabriël Fauré (1845-1924)
Après un reve – Gabriël Fauré (1845-1924)

Astrid Wauters, cello
Emma Wauters, harp