William Byrd geldt als één van de bekendste componisten in het door godsdienstconflicten geteisterde Engeland van de 16de eeuw. Byrd, zelf nochtans een rasechte katholiek, was lid van Queen Elizabeth's Anglican Chapel Royal en componeerde muziek voor de Anglicaanse eredienst. Trouw aan zijn geloof bleef hij ook muziek componeren voor clandestiene katholieke bijeenkomsten. In zijn Latijnse motetten schuilen dan ook vaak verborgen boodschappen, protesten en lamentaties van recusants, mensen die weigerden de anglicaanse eredienst bij te wonen. Repressie en crisissen fungeren wel vaker als voedingsbodem voor prachtige kunst. Byrds motetten, ontroerend, passioneel en doordrongen van een diep gemis om zijn eigen geloof te kunnen belijden, zijn hier een uitmuntend voorbeeld van.