Dat troubadours de liefde bezongen is algemeen bekend. Het was echter niet al rozengeur en maneschijn wat de klok sloeg. Ook protestliederen vormden een essentieel onderdeel van hun repertoire. Met hun sirventes (dienstliederen) klaagden de troubadours de status quo aan, meestal in de vorm van parodieën. Daarbij werd de melodie, de metrische structuur en vaak zelfs ook het rijm van een bekend stuk geleend om een controversieel onderwerp aan te snijden. Soms waren de teksten een lofzang op hun broodheren, dan weer erg bijtende en bitse kritiek. De eerste sirventes blijken geschreven door Cercamon, maar de beroemdste beoefenaar van het genre is ongetwijfeld Bertrand de Born. De troubadours van het Zwitserse topensemble Le Miroir de Musique, specialisten ter zake, schetsen een levendig beeld van dit boeiende repertoire.